για να μην ξεχνιόμαστε!

αν είστε από τους διαστροφικούς τύπους που δουλεύουν πολύ, απλά σας θυμίζω το εξής:

οι σκύλοι καλά περνάνε, εσείς;

δυό λόγια για την έμπνευση

Ότι μας γνέφει, πότε σαν αίσθηση και πότε σαν διαίσθηση.
Είναι εκείνη η κουβέντα η παραπάνω που θέλει τον καιρό να ξεθαρρέψει. Είναι η ματιά που μούσκεψε στα βρόχινα βράδια και πριν ξαποστάσει ήρθε απ’ εδώ να φυλάξει τα νώτα της. Είναι ο αναστεναγμός της μέρας που στριμώχτηκε στα αδιέξοδα των ρολογιών. Είναι ότι λέει ο ποιητής. Ότι φρενάρεται κι ότι μαρσάρεται. Ότι αρχίζει. Ότι ορίζει. Το εσύ, το εγώ, το εμείς. Είναι η παρέα. Ότι μας φέρνει αγιόκλιμα και γιασεμιά στα στενά της ψυχής.

...χαρισμένο στην εποχή! στα παιδιά που μοιράστηκαν μαζί μου μια βόλτα στο πάρκο. Στην φίλη που μου θύμισε την κατασκήνωση στον Αγρό το 1981. Στη μαμά μου που έχει την τόλμη να διεκδικεί μια θέση στο δημοτικό συμβούλιο. Σε σας που περνάτε καμιά φορά απ' εδώ!