στον Άγγελο "μου"

κάθομαι μπροστά από ένα ανοιχτό λευκό χειρόγραφο. Χαζεύω σε παλιές και νέες εμπνεύσεις. Η επικαιρότητα με μπερδεύει. Καμιά φορά με θυμώνει. Κρύβομαι πίσω απ' τον καπνό του τσιγάρου. Η ανάγκη να κάνω ένα γενναίο βηματισμό είναι εδώ. Με τους φόβους να παραμονεύουν. Με την τόλμη να με ελευθερώνει. Τι μπέρδεμα κι αυτό...Κι εκεί που μοιάζω να χάνομαι στην ανοχή του μέσου όρου, συναντώ απέναντι μου εσένα.Κάθεσαι διακριτικά, αλλά επιβλητικά ακριβώς απέναντι απ' τα μάτια μου. Διεκδικείς λίγα λεπτά για να πεις απλά πως μ' αγαπάς! Σ' ακούω με μια ηλίθια ψυχραιμία. Δεν ξέρω καν πως να αντιδράσω. Θέλω να σου πω πως σε λατρεύω, αλλά τ' αφήνω για μετά. Πρέπει να σε ακούσω. Μοιάζεις ίδια η φωνή της ψυχής μου. Θέλω να σου πω ευχαριστώ, μα φοβάμαι μην ακουστεί μικρό. Βλέπεις οι λέξεις δεν χωράνε πάντα όσα θέλουμε να πούμε.Σ' αγαπώ πολύ. Να προσέχεις!